Iedereen die ooit aan een job is geraakt kan het beamen: solliciteren. is. de. hel. De enige reden waarom Dante in zijn negen kringen van de hel geen gewag maakte van de zoektocht naar een job, is dat er in 1472 nog geen assessments bestonden. Mocht de beste man geweten hebben welke opdrachten je tegenwoordig allemaal voorgeschoteld krijgt, dan ben ik er zeker van dat hij er zijn volledige Divina Commedia aan gewijd had.
Het begint al bij de zoektocht naar de perfecte vacature. Spoiler: die bestaat niet. Ofwel heb je een triljoen jaar ervaring nodig voor de job van je dromen, ofwel blijkt de jobomschrijving to-taal niet te kloppen. Weer een paar uur van je leven down the drain. Bovendien staat je halflege cv als schoolverlater ook nog vol van de bijna-leugens, zoals je ‘ervaring met Photoshop’. En nu maar hopen dat ze je niet écht laten fotoshoppen.
Als je dan toch eindelijk een job hebt gevonden die je niet doodongelukkig gaat maken, mag je hopelijk op gesprek. Ofte: sterven met een geforceerde glimlach op je smoel. En als je dat gesprek ok ish doorstaat, krijg je dus een paar assessments op je bord. Met een beetje geluk zijn die inhoudelijk, en moet je als copywriter bijvoorbeeld een paar teksten uit je mouw schudden. Als je pech hebt moet je verklaren waarom een grote, witte cirkel een klein, zwart vierkant wordt. Dat noemen ze dan ‘je abstract redeneervermogen testen’, al verdenk ik die rotzakken er eerder van dat ze willen testen hoe kalm je kunt blijven terwijl je eigenlijk je computerscherm in frut vaneen wilt slaan.
Om nog maar te zwijgen van de befaamde persoonlijkheidstest, bestaande uit een reeks van 150 vragen. Die zichzelf tot in de oneindigheid herhalen. Bovendien duurt zo’n test standaard dubbel zolang als voorzien. Eerst moet je namelijk uitpluizen hoe je karakter in elkaar zit, en daarna moet je nagaan of dat antwoord wel sociaal wenselijk is. Met eerlijkheid is nog nooit iemand aangenomen. Of weerhouden, zoals dat in serieuze solliciteertermen heet.
En wanneer je eindelijk denkt dat je ervan af bent, vraagt dat mens van HR en passant nog even of je drie slechte eigenschappen van jezelf kunt opnoemen. Je moet altijd liegen, want je kunt niet zomaar zeggen: “Ik ben rommelig, chaotisch en lui. Oh ja, en als je mij laat doen lig ik tot de middag in bed.”
Zo, dat moest er even uit. Iemand een job voor mij?
Beeld: Unsplash / Sereja Ris
Heee je bent een blog gestart. Zo leuk! Heerlijk zo’n doorgronding van je persoonlijkheid… Ik werd ook moe van alle proefopdrachten die een halve of hele werkdag bevatten. Ik ben helemaal voor proefopdrachten, maar als je voor de twaalfde keer tot die ronde komt, wordt het toch wat vermoeiend :’)
Haha jep, vooral als je meerdere sollicitaties tegelijk hebt lopen. Kunnen die proefopdrachten met loon komen pretty please 😀