Ik ben dol op weekendjes weg. Het liefst naar de zee, maar ook de Ardennen vind ik tof. Op van die chille weekends doe je vaak dezelfde dingen als thuis, maar for some reason zijn ze daar leuker. Zelfs afwassen of zo. Aflevering van ‘De Allerslimste Mens ter Wereld′ erbij en ’t is zelfs ontspannend, terwijl ik thuis al met messen wil beginnen gooien als ik de afwasmachine voor de DUIZENDSTE KEER DIE WEEK moet uitladen. Eerder deze maand trokken mijn lief en ik naar de beste chalet op aarde, en hoewel dat weekend precies elk jaar toffer wordt, is het met mij op congé nooit 100% peis en vree.
Het begon al toen we toekwamen. We gaan al drie jaar naar dezelfde frituur, en vinden het heel tof om ons weekend te beginnen met een beetje gezeur over matige Waalse frieten. Dat is eindelijk in ons gezicht ontploft, want de tent is failliet. En dus moesten we op zoek naar een nieuwe frituur. Minder matig, al was het menu letterlijk een poster met handgeschreven opties erop. Bijzonder onleesbaar. Hebben ze nog geen printers in de Walen? (Oké, ik stop nu wel met bashen op Wallonië, love die hut.) Soit, de frietjes waren lekker, al vond mijn lief dat er wat meer zout op mocht. Insert de grote zoutpot in onze chalet die een klein defectje vertoonde en waarvan de inhoud integraal over onze frietjes belandde. En aangezien mijn bloeddruk zo al genoeg de hoogte inschiet bij minor inconveniences – en de frietjes echt niet meer te vreten waren – lieten we ons diner maar voor was het was. Jammerlijke zaak.
Al dat overtollig zout dachten we even uit te zweten in de nieuwste aanwinst van de chalet: een sauna! Ik ben geen mega saunamens (enfin, ik ga graag naar de wellness, maar ik hou het niet superlang uit in de sauna), maar die schuur heeft de prijs van de hut met bijna honderd euro verhoogd, dus we konden ‘m moeilijk links laten liggen. Bikini aan, wijntje uitschenken, sauna in dus. Ware het niet dat de sauna iets te zwaar bleek voor de elektriciteitsaansluiting en alle elektriciteit in de ganse hut het dan maar begaf. Weg sfeer. Wilde mijn lief nog een horrorfilm opzetten ook. ZONDER ELEKTRICITEIT. Gestoord die man, I tell ya. En dus stuurde ik hem op een twee uur durende quest om de elektriciteit aan de praat te krijgen, wat uiteindelijk wel lukte. Het probleem lag wel overduidelijk aan de sauna, dus die hebben we dan toch maar niet meer gebruikt. (En de communicatie met de eigenaar was echt heel goed en we hebben geld teruggekregen, dus geen slecht woord over de hut!)
Op zaterdag sliepen we (heel lang) uit en was het tijd voor alweer een chalet-traditie: ik was het ontbijt vergeten. Broodjes halen dan maar. Die aten we op in een groot natuurdomein want ik wilde toch even naar buiten, al was het maar om daarna weer extra te genieten van de hut en de kachel. Het park was best oké, maar het was koud en het regende en toen mijn lief bij een splitsing vroeg welke kant ik wilde opgaan, stelde ik dus al snel voor dat we ook gewoon konden terugkeren. Iedereen weet dat natuur veel toffer is om naar te kijken, naast de kachel en met een boek op je schoot.
I’ll be back, favoriete chalet, maar fiks je de elektriciteit dan wel even? Dan durf ik misschien een horrorfilm opzetten.
Beeld: Unsplash / Djordje Vukojicic
Je had gelukkig wel een kei mooi boek mee om te lezen.
Ja ik ben nog niet 100% overtuigd! Vind het op zich wel een goed verhaal, maar ik vind de schrijfstijl heel ‘slechte romcom’-achtig.
En ondanks het herfstweer kon je toch nog pronken met je bruine benen. Ziet eruit als een fijn weekend (ideaal dat jullie geld terug hebben gekregen door de sauna).
Haha er nog even alles uit persen he!
Oh, hoe jij schrijft, altijd zo schoon! Grote fan van je schrijfstijl. En ondanks de miserie klinkt het wel als een zalig weekendje weg! Welke chalet is dat? Of wil je ’t niet verklappen zodat niet heel België erheen trekt? Hehe. Ik beloof plechtig niet te boeken tijdens jullie weekendje weg 😉
Ik vond intussen je reactie terug bij de vorige post – zalig huizeke zeg! Ik sla ‘m op 😉
Oooh merci!! Heel leuk om te lezen. Heerlijk weekendje weg ja!
De eigenaar is een correcte nette vent en ja ik zou er zeker terugkomen want wat een cozy ding is het. Ik zou er in de herfst (alsin bruine blaadjes herfst) ook wel een weekend kunnen vertoeven.
Ja, het eerste jaar dat we er zaten was het echt al herfstig weer, was inderdaad ook heel tof. Elke keer ik er ben (altijd eind september) denk ik ook: volgens mij is dit het gezelligste seizoen om hier te zijn, maar ik ben toch ook benieuwd naar de andere seizoenen. De buitenbarbecue gebruiken in de zomer, sneeuw in de winter, … Misschien toch maar eens uittesten.