Een paar woorden die ik echt verschrikkelijk vind

Het mooiste woord in onze Nederlandse taal vind ik ‘onvoorwaardelijk’. Die zag niemand aankomen, right? Dat ik eens met een positieve noot zou beginnen én dat mijn favoriete woord niet ‘frituur’ is? Het scheelt niet veel, hoor. Dat gezegd zijnde is dit wel weer voldoende positiviteit voor één blogpost, want er zijn ook een heleboel woorden die ik ronduit verschrikkelijk vind. Zijnde:

• Bevriend koppel. Ik krijg er nu al rillingen van en ik ben nog maar net begonnen. Maar goed, wat moet dat moet, en alles voor de blog en zo. Ik weet niet wat het is met de term ‘bevriend koppel’ (brrr), maar het klinkt zo volwassen, saai en burgerlijk. ‘Wij zijn gisteren met een bevriend koppel gaan eten’, ‘Een bevriend koppel van ons heeft weer eens wat meegemaakt’. Mensen hebben NAMEN gekregen, en tenzij je een probleem hebt met die namen (omdat ze pakweg Lesley heten), kan je die ook gewoon uitspreken. They ain’t Lord Voldemort.
• Vocht. Omdat het mij instant aan wondvocht doet denken, ook wanneer mijn mama zegt ‘dat je dat vocht moet gebruiken om te koken’. Ieuw, ieuw, ieuw.
• Pus. For obvious reasons. Vieze dingen moeten vieze woorden krijgen, but still.
• Vleesbomen. I repeat: vieze dingen, vieze woorden. Maar deze is toch écht te gortig voor woorden? Ik hoop écht dat ik er nooit mee te maken krijg, want het lijkt me 1) erg pijnlijk en 2) ik ben sowieso al niet the life of the party, maar ik denk dat het volgende familiefeest weleens vroegtijdig kan eindigen als ik verkondig dat ik vleesbomen heb. (Hm, als je het zo bekijkt. Bring on the vleesbomen. Kidding, kidding.)
• Dames. Ik heb geen probleem met ‘meisjes’, ‘vrouwen’ en zelfs niet met mijn lief die steevast ‘chicks’ of ‘chickies’ zegt. Maar brrr, ik ben geen dame. (Al ben ik ook geen vrouw, en ga ik waarschijnlijk ‘meisje’ blijven zeggen tot ik zestig ben.)
• Kids. Je hebt kinderen. Of kiddo’s. Misschien zelfs koters. Maar geen kids. Of zoals het in ‘Weg met dat woord! 2014’ staat: “Ik ben dan wel mama, maar ik heb kids, geen kinderen, dus ik ben me een partijtje jong en hip!”.
• Comfortzone. En vooral het constante geleuter dat we eruit moeten komen. Ik wil ooit een wereldreis maken en ook eens uit een vliegtuig springen, maar voor de rest vind ik het helemaal super in mijn comfortzone. Er is een reden dat mensen daar graag zitten hé, het is er COM-FOR-TA-BEL.
• Passie. Omdat het te pas en te onpas gebruikt wordt. Begrijp me niet verkeerd, ik ben dol op passievolle mensen, maar je hebt geen ‘passie voor puzzelen’ of een ‘passie voor cijfers’. Doe even normaal.
• Een natje en een droogje. Ik had honger en dorst. Nu wil ik gewoon overgeven.

Heb jij woorden waar je nekhaar van overeind gaat staan?

Beeld: Unsplash / Veronika Homchis