Een paar weken geleden combineerden mijn lief en ik een citytrip in Oslo met een reis naar Tromsø, dat in het noorden van Noorwegen ligt en behoort tot Noors Lapland. Eerst en vooral: wauw wauw wauw, wat een land. Maar as you know by now is het met mij op congé nooit 100% peis en vree. Dingen die beter hadden kunnen gaan, een bloemlezing:
Het begon al enkele weken voor we vertrokken. Lapland werd geteisterd door temperaturen tot min veertig en nu had ik her en der wel thermisch ondergoed en fleece truien geleend van mensen, maar MIN VEERTIG??? Het hielp ook niet dat iedereen en z’n moeder weet dat ik niet heel goed ga op extreme kou en het dus nodig vond om te vermelden dat ze gelezen hadden dat het daar min veertig was. Super. Gelukkig was de ergste kou al voorbij toen wij er aankwamen. Met temperaturen rond het vriespunt had het van mij zelfs nog iets kouder mogen zijn, want daar zat ik met al m’n thermisch ondergoed, maar soit, ik klaag niet.
Twee uurtjes vliegen en we waren klaar voor de eerste stop: Oslo! Of ja, ik was er klaar voor. Mijn lief was even vergeten dat we ook nog op citytrip gingen, vond ons klein citytriphotelkamertje ‘net een gevangenis’, wilde zo snel mogelijk door naar het noorden, maar was ook vergeten dat we daar gewoon in iemands (supergezellige!) appartement logeerden en niet in een cabin in the woods zoals je op al die Pinterest-beelden ziet. Liefst ook nog met een dakraam waar je het noorderlicht door ziet. (Hahahaha, dat noorderlicht, daar kom ik nog op, jongens.) Anyways, als je alle voorbereiding aan je voorbij laat gaan en je lief tot reisleider bombardeert, zou ik denken dat je je klep houdt als het dan toch niet helemaal loopt zoals jij het in gedachten had, maar dat ligt dan blijkbaar aan mij. (Hij draaide snel bij hoor, het is gewoon niet zo’n stadsmens. 😉)
Onze eerste dag in Oslo was erg zonnig en ik vond het zo’n mooie stad, zo aan het water! Daarna hebben we niet veel zon meer gezien en vond ik het al een pak minder, dus ik was heel blij met die zonnige start. Toffe stad, lekker gegeten, veel gewandeld: meer moet dat niet zijn. Oh, en de Noorse Freia-chocolade was ook heel lekker! Oslo is een kleine stad, dus na tweeënhalve dag waren we klaar om door te reizen naar het noorden. Alleen bleek ons vliegtuig – en zowat alle andere vliegtuigen richting Noors, Fins of Zweeds Lapland – er iets minder klaar voor. Ik had al wel gezien dat het weer er niet optimaal was, maar dat bleek een understatement. Heel Lapland werd geteisterd door een storm en die zou een dag of twee, drie duren. Wat zo’n beetje de helft van onze tijd daar was. Bummer.
Uiteindelijk was onze vlucht zowat de enige die die dag richting Lapland is gevlogen. Met drie uur vertraging, maar dat kon me voor een keer echt geen zak schelen. Dat de piloot vertrok met de gevleugelde woorden “We’ll see if we can land, if the weather is too bad, we’ll return” vond ik iets minder geruststellend, maar we zijn er geraakt. Toen we aankwamen bij onze Airbnb bleken alle lichten daar te branden en omdat het appartement via een ander zoekertje soms ook verhuurd wordt wanneer de host aanwezig is, brak het angstzweet me al uit. Ik hou niet van socializen en couchsurfen lijkt me niks minder dan vreselijk. Toen we binnengingen, zagen we ook al meteen een jas een sjaal hangen, maar gelukkig bleken we de plek wel voor onszelf te hebben en staan Noren er blijkbaar gewoon om bekend om het licht overal te laten branden. Of volgens Reddit: “In Norway, a house without night light is an empty house where no one lives.” Weird flex but ok.
Door de storm werden bijna alle activiteiten gecanceld en ze verplaatsen heeft wat voeten in de aarde gehad, maar het is gelukt. (Het lijkt nu dat ik hier redelijk chill overga, maar als je weet dat ‘met husky’s sleeën’ mijn main reason was om naar Lapland te gaan, kan je je wel al inbeelden hoe hysterisch ik was toen die activiteit geannuleerd werd.) Insert korte sneeuwwandelingen, musea, ijszwemmen (was zot leuk!) en een kabelbaanritje dus. Door de storm hebben we ook veel ‘moeten’ chillen in onze gezellige Airbnb, maar wie mij en mijn lief een beetje kent weet dat we dat niet per se verschrikkelijk vinden. Dat je alle lichten met één knop aan en uit moest zetten en hij de hele keet tijdens een horrorfilm ‘per ongeluk’ zonder stroom zette, was ook echt een hi-la-ri-sche toevoeging.
Op dag vier (!) konden de activiteiten eindelijk hervatten. ’s Ochtends stond er een tour langs de fjorden op het programma en ’s avonds reden we door naar een sami reindeer farm, waar we rendieren mochten voederen (die beesten eten TRAAG haha, die emmer raakte maar niet leeg), een ritje maakten in een rendierslee, kennismaakten met de Sami-gemeenschap en een driegangendiner voorgeschoteld kregen in een lavvu, een soort tipi. Normaal gezien is dat ook een heel goeie spot om het noorderlicht te zien, maar ja, bewolking en al.
De volgende dag gingen we dan EINDELIJK met husky’s sleeën. Mensen hadden me op voorhand gewaarschuwd dat die beesten gewoon hun behoefte doen tijdens het lopen en dat het dus heel idyllisch is, maar ook echt stinkt. Misschien waren mijn husky’s verstopt, maar dat viel best mee! Ze hadden wel vijf dagen niet kunnen rennen door de storm, dus de doggo’s waren WILD.
En dan nog even over dat noorderlicht: ik had mijn zinnen er op voorhand niet per se op gezet, maar ik had wel gelezen dat je het in Tromsø doorgaans twee à drie keer per week kan zien dus het is ook niet dat ik er niét op rekende. Door de storm was er echter extreem veel bewolking, en dan kan het noorderlicht daarboven nog zoveel show opvoeren als je wil, je zal er niet veel van zien. Zero stars voor Lady Aurora, would not recommend. Om het helemaal kick-you-in-the-crotch-spit-on-your-neck fantastic te maken besloot het licht VIER OPEENVOLGENDE DAGEN in volle glorie te verschijnen wanneer we weer thuis waren. 🥲
Toen ik op de terugreis door de foto’s op mijn gsm ging, toonde ik er nog eentje van de fjorden aan mijn lief en zei ik: “Dit staat echt in mijn top 5 van reiservaringen denk ik. Wat staat er in de jouwe?” Waarop mijn lief doodserieus antwoordde: “Het inflight entertainment op het vliegtuig naar Thailand, den eenzamen es bij ons in ’t dorp en de natuur op het strand in Torremolinos.” Hij had het niet over palmbomen. Topvakantie.
All jokes aside was het een prachtige reis en wil ik 1) veel meer van Noorwegen zien en 2) sowieso ooit nog eens naar Lapland voor meer husky fun en het noorderlicht.
Jij al eens in Noorwegen en/of Lapland geweest?
Beeld: Unsplash / Ugur Arpaci
Jammer dat jullie pech hadden met het weer, maar het ziet er nog steeds uit als een gave reis. Ik ben ooit in de zomer bij de Noorse fjorden geweest en dat was zo mooi! Zou graag nog eens terug willen. Een huskeytocht heb ik in Canada gedaan met nog net genoeg sneeuw. Ze vertelden daar ook dat als de sneeuw net wat meer smelt je ook in de spetters zit. En dat is dus niet alleen gesmolten sneeuw… nice.
Ja, Scandinavië zei me nooit heel veel in de zomer (want ik hou van de zon :D), maar die fjorden wil ik heel graag nog eens terug zien ja!
Ik vind het nog meevallen qua pech en stommiteiten, maar die storm en de vertraging is misschien wel genoeg voor de hele vakantie. Jammer wel van het noorderlicht, ik zou daar toch keihard van balen. Prachtige foto’s wel!
Haha ja ik ben de pech alweer vergeten hoor (buiten het weer misschien), het was echt een prachtige reis!
Heel mooie reis! Maar wel gedoe met dat omboeken, als je al veel tijd in voorbereidingen hebt zitten is het zo zuur dat je alsnog tijd óp je vakantie moet besteden aan regelen en boeken hahaha. Ook herkenbaar die mismatch qua reisplan met je vriend, ik heb die van mij een keer één nachtje meegenomen naar Antwerpen en daar kwam hij pas achter toen we al onderweg waren hahaha, hij ging er doodleuk vanuit dat het toch wel twee nachten zouden zijn.
Haha ja exact dat dus! Mijn lief vond ook dat ik maar gewoon snel een nieuwe activiteit moest uitzoeken, maar dat gaf echt even een error in mijn hoofd na het vele vergelijken vooraf haha.
Ah jullie hadden wel heel veel pech. En toch zoveel genoten! IJszwemmen, wow, cool in het kwadraat.
Balen met dat weer, natuurlijk. Ik zou super graag naar daar gaan, maar zou heel veel moeite hebben om mijn zinnen niet op het Noorderlicht te zetten. Ben blij dat je je activiteiten alsnog kon verplaatsen! Jullie klinken ook wel hilarisch met dat licht en die horrorfilm, ik zie het zo voor me.
Ondertussen ben ik nog altijd aan het denken aan de foto van het ontbijtbuffet in je vorige blogpost. 😉
Hahaha ja dat snap ik, dat was ook écht de moeite 😀
Die husky’s! <3 Ik snap ook echt dat je een hartverlamming kreeg bij het idee dat je samen met de host daar moest verblijven, ieeeeh. Zonde van het noorderlicht, maar een mooie reden om nog eens terug te gaan.
Ja, exact, en terug wil ik sowieso!