Als student snapte ik nooit echt goed wat iedereen tegen de NMBS had. Brussel-Leuven is best een goede verbinding, ik had amper vertraging en waar zeurden mensen eigenlijk over? Toen ging ik in Antwerpen werken en al na één dag besloot ik de NMBS voor de rest van mijn dagen hartgrondig te haten. Nu werk ik opnieuw in Leuven en doorgaans valt die verbinding nog steeds goed mee, maar vorige week was er zo’n dag waarop ik me plots weer herinnerde dat ons treinverkeer een totale mop is.
Het begon al vroeg in de ochtend. Het had geregend en het was een erg donkere dag en wie (trein)verkeer een beetje kent, weet dat dat niet veel goeds voorspelt. Mijn eerste trein was afgeschaft, dus ik moest nog even wachten op de volgende. Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik een extreem lui mens ben en het liefst overal bij ga zitten. Lekker handig dat ze het station aan het verbouwen zijn en er geen stoelen voorhanden zijn dus. Geen probleem voor deze eersteklas luiaard want ik ging gewoon tegen de vuilbakken aan leunen. Resultaat? Heel mijn gat nat en toen de trein dan eindelijk aankwam en ik in Brussel uitstapte, leek het alsof ik heel die stoel had onder gepist. Ik had daar en dan al moeten inzien dat dit geen goede dag zou worden.
Anyways, in Brussel had ik uiteraard mijn overstap gemist dus ging ik nog wat tijd en geld verdoen in de Starbucks. Nu zit ik sowieso al wel snel op mijn paard (hehe), maar op zulke momenten nog meer. Ik vond de ellendig lange rij verschrikkelijk en begon wat doelloos om me heen te kijken. Wist je dat ze dus een shitload aan nutteloze gadgets verkopen in de Starbucks? Nee maar echt, koffiemokken snap ik (de prijs dan weer niet maar hé), maar notitieboekjes??? Is er iemand die opstaat en denkt: vandaag wil ik mijn boodschappenlijstje maken in een boekje van de STARBUCKS???
Soit, even later stapte ik (droog en wel) op de volgende trein richting Leuven. Die via Brussels Airport richting Leuven tjokte en ergens bij Kortenberg (wat dus echt HEEL. DICHT. BIJ. LEUVEN. IS.) halthield. Nu stoppen treinen wel eens vaker, maar toen na twintig minuten de motor werd uitgezet, zakte de moed me in de schoenen. En na deze boodschappen nog meer:
- “De trein voor ons staat in panne, wij zoeken uit wanneer we verder kunnen rijden.”
- “Het probleem met de trein voor ons lijkt onoplosbaar, wij rijden terug naar Brussels Airport, veranderen van spoor en hervatten dan onze rit richting Leuven.”
Ha. Ha. Ha. Heel jullie rotsysteem lijkt mij onoplosbaar, maar dat terzijde. Anderhalf uur later dan normaal kwam ik dan toch aan in Leuven. Ik had het even niet meer toen de treinbegeleider mij ‘desondanks een aangename dag wenste’. IK WENS JE CHLAMYDIA DAAAAAG.
En dan moest het spannendste van die dag nog gebeuren. Mijn lief en ik gingen namelijk voor de eerste keer ever een huis bezoeken. Wat een hel, jongens. Door een foutje van de makelaar was er ook nog een ander koppel aanwezig en ik voelde de slechtste versie van mezelf in een-twee-drie opborrelen. Ik vond het huis heel leuk en dat ander koppel heel stom hahaha. Tot overmaat van ramp nam dat vrouwmens ook nog een formulier mee om een bod uit te brengen. Je mag helemaal niet in mijn huis komen wonen!!!!
Het huis in kwestie is net gebouwd en het koppel gaat scheiden. De makelaar bleef ook maar herhalen ‘dat het echt een heel spijtige zaak is’, terwijl iedereen daar aanwezig natuurlijk dacht: dit is helemaal geen spijtige zaak, dit is de kans van ons leven!!! Ik hoop niet dat ik nog duusd van die huisbezoeken moet doen, want dat overleef ik niet.
Word jij ook een housezilla van al dat immo-gedoe?
Beeld: Unsplash / Richard Brutyo
En hebben jullie ook een formulier meegenomen? Zo ongemakkelijk om samen met anderen te bezichtigen. Ik voel je treinpijn. Al had jij wel echt veel pech die dag. Ik hoop dat het iets beter wordt nu ik geen overstap meer heb. Op mijn laatste werkdag duurde de terugweg 2 uur en 20 minuten. Wat een leven.
Shirley onlangs geplaatst…Oktober | Een lijstje random gebeurtenissen
We hebben zeker een formulier meegenomen, een bod uitgebracht en … het is aanvaard haha! Whaaaa! En jezus, dat is wel héél lang. Ik duim mee voor betere treinen.
Ik snap je frustratie helemaal, hier in Nederland is het niet veel beter met de treinen. Ik wist helemaal niet dat je bij de Starbucks ook notitieboekjes kon kopen! Nou ben ik er al een tijdje niet geweest. Vroeger waren het alleen mokken dacht ik. En wat awkward dat jullie samen met een ander stel dat huis hebben bezichtigd! Zo ongemakkelijk inderdaad als je dan ziet dat zij een bod willen uitbrengen. Ben wel heel benieuwd, hebben jullie het formulier ook meegenomen?
Charlotte’s Little Corner onlangs geplaatst…Kruidenzalf maken & weekendje in een boshuisje • weekmomentjes 3
Haha jep, we hebben een bod uitgebracht ennnn … het is dus aanvaard. Zotjes!
Haha, fantastisch artikel weer! Team Luiaard is the best, whoop whoop. Al heb ik ook wel een extra excuus om zo min mogelijk te staan nu.
Ik duim mee dat jullie snel een huis vinden. Verder wil ik je ook nog even bedanken dat je ‘duusd’ typte, want ik hoorde het Jolien van De Mol direct weer zeggen in mijn hoofd en dat bracht warme herinneringen terug. Geniaal seizoen was dat ook.
Last but not least: in Nederland heb je bij de NS dat je geld terug kunt vragen bij meer dan een half uur vertraging. Ik had vroeger altijd wel een paar van die formulieren in mijn tas en dan vond ik het altijd bijzonder satisfying om er dan alvast eentje heel bozig te zitten invullen terwijl je fokking lang stil staat.
Haha oh ik vond dat echt het beste seizoen ooit! Met die eet-proef en dat fitnessen hahaha, te leuk. “We nemen de hele kaart!” Ik weet dus niet goed hoe dat hier zit, maar voor die formulieren ben ik dan ook weer te lui hehe.
Hahaha ONOPLOSBAAR ook? Dus die trein gaat daar eeuwig blijven staan?
Ik moet zeggen: ik snap de frustratie op de NMBS ook nooit helemaal want ik heb dat dus nooit. Mijn treindeuren sluiten meestal een minuut te vroeg zodat die zeker op tijd kan vertrekken, maar da’s ook wat.
Kelly onlangs geplaatst…Een portie haat en gelukkenissen (vooral een portie opbeurende gelukkenissen want het regent 1000 liter)
Ja, de NMBS kennende staat hij er nog!!!
Ik was aanvankelijk blij toen ik mijn eerste job in Brussel scoorde, ik dacht dat met de trein gaan werken best leuk was. Al na de eerste weken veranderde ik van mening en toen ik zes jaar later gewoon in eigen stad een job vond, kon ik mijn geluk niet op. De trein in België, het werkt gewoon niet.
Haha nee, ik zit er ook héél vaak op te foeteren. Gelukkig heb ik altijd wel een boek, serie of podcast bij, maar dan nog.
Pendelen met de trein heb ik vrij snel opgegeven. En nu zijn er soms wel momenten waarop ik denk oh maar naar het werk gaan met de trein moet zalig zijn, je kan wat soezen ondertussen of een boek lezen. Tot ik nog eens de trein neem en dan berg ik die gedachten meteen weer pijlsnel op 🙂
Evi onlangs geplaatst…5 beelden, 5 dingen #3
80% van de tijd rijdt mijn trein tegenwoordig wel redelijk op tijd, en dan vind ik het absoluut toffer dan filerijden. Maar tja, die andere 20% he haha.
Treinpijn, heerlijk woord! Ik voel hem ook wel, ook al zit met Leuven-Antwerpen op een best goede lijn.
Ik verwacht je nu trouwens eens tegen te komen in Leuven ofzo :D.
Succes met de huizenjacht, geen ervaring mee, maar lijkt me soms echt om te cringen met al die makelaars die grappig of charmant proberen te doen (of dat is toch wat ik me herinner uit Huizenjagers, haha).
Ja, ik heb de indruk dat treinen van en naar Leuven best meevallen! En bedankt voor de succeswensen, ze hebben gewerkt want we hebben een huis hahaha.
Ik heb echt veel tijd doorgebracht bij de NS en ja team lui hier ook. Ik heb wat moeten rennen omdat ik te laat was vertrokken. Of om dan alsnog mijn aansluiting te halen. Heb trouwens ook ordinair veel liggen slapen in een trein ben weleens wakker geworden (op tijd!) met een briefje van de conducteur in mijn hand dat ei een deur open liet voor me op Venlo. Ik joelen en zwaaien op Eindhoven dat ik wakker was. Starbucks ben ik 1 keer doorgelopen maar het duurde me te lang.
Het ergste is rennen en je trein dan nog voor je ogen zien wegrijden haha, verschrikkelijk!!!
Op zo’n moment ben ik blij dat ik niet meer moet pendelen om op mijn werk te geraken. Ook héél vaak vertragingsattestjes moeten aanvragen toen ik nog naar Brussel moest.
En tijdens het huisbezoek van ons huis waar we nu in wonen was er ook een ander koppel. Slecht timemanagement van ons immomeisje (sowieso slecht immomeisje, die heeft ons ettelijke jaren van ons leven gekost) en die andere mensen waren ook zéér geïnteresseerd. Gelukkig hebben wij het alsnog kunnen kopen ONDER de vraagprijs (zal ook geen evidentie meer zijn tegenwoordig). Maar veel plezier nog! 😉
Irene onlangs geplaatst…2021 • Week 44
Die vertragingsattestjes zijn dus een ding? Ik ga dat eens opzoeken haha. Wij hebben inderdaad niet onder de vraagprijs geboden, want ik denk dat dat tegenwoordig bijna niet meer gaat. Maar goed, we hebben een huis joepie!
Hahahah ik kan echt alleen maar heel hard lachen, sorry
Lang leve de NMBS! Na 5 jaar dagelijks sporen van Poperinge naar Kortrijk en terug (40 minuten heen en 40 minuten terug) hoeft het voor mij ook niet meer. :p
Succes met de huizenjacht!
Tamara onlangs geplaatst…Van 0 naar 1 kind en van 1 naar 2 kinderen
Ik doe er van deur tot deur 1h20 over, omdat ik 2x nog een stukje moet stappen ook wel. Als alles goed gaat vind ik dat prima, maar als er dan ook nog vertraging is, meh. En haha bedankt!
bij ons huis waar we nu in wonen had de makelaar bij het eerste bezoek geeneens de sleutel mee.
“je kan door het raam kijken anders”…..
euhhhhh of jij kan je werk goed doen
Hahaha wat? Amai, goed verhaal wel achteraf.
Super geschreven, doet me er terug aan herinneren waarom ik geen liefhebber van de trein ben…
En zelf ook een bod uitgebracht op het huis? 🙂
Wildcard onlangs geplaatst…Star Trek: Discovery (Season 4)
Haha, we hebben het uiteindelijk gewoon gekocht!