Ik ben een extreme twijfelaar. Altijd al geweest. Ik kan niet kiezen tussen vakantiebestemmingen, gerechten op restaurant of zelfs fokking wasverzachter. Wacht, gebruikte mijn mama thuis Silan of Lenor? En wil ik ruiken naar frisse lente of zachte zomer??? Mijn sterrenbeeld is trouwens het levende bewijs van mijn besluiteloosheid: ik ben geboren op 23 september en toen ik als kind horoscopen uitploos, wist elke astroloog mij te vertellen dat ik een weegschaal ben. De laatste jaren ben ik volgens de meeste boekjes maagd. Zelfs mijn sterrenteken kan niet beslissen.
Doorheen de jaren heb ik dat twijfelen een béétje kunnen afleren. Een vakantiebestemming kies ik op basis van de goedkoopste vlucht en (vooral) de beste vluchturen en ik ben intussen zo oud dat ik tot de categorie van mensen behoor die steeds naar dezelfde tien restaurants gaan en daar dan vaak hetzelfde bestellen. En mijn mama? Die gebruikt Silan én Lenor, afhankelijk van de promo’s. Dus dat doe ik dan ook maar. Maar er is één ding waarover ik nog steeds zo hard blijf twijfelen: heb ik de deur wel op slot gedaan?
Verschrikkelijk is het. Het onheilspellend gevoel bekruipt me al wanneer ik een avond weg ben en mijn lief niet thuis is, maar het hek is pas helemaal van de dam wanneer we op reis (of zelfs nog maar op weekend) gaan. Ik doe de tour van het huis minstens vier keer om mezelf ervan te verzekeren dat er niks in brand kan schieten of het huis kan doen overstromen, en dan moet de grootste ellende nog beginnen: afsluiten. Zo zien de laatste vijf verschrikkelijke minuten voor ik mijn huis verlaat eruit:
- Wanneer is mijn trein er weer? Oh, binnen drie kwartier, chill, nog tijd genoeg.
- Dit is het perfecte moment om nog wat doelloos door Instagram te scrollen, een Facebook-post te liken en eindelijk dat YouTube-filmpje te bekijken dat mijn lief al drie keer heeft doorgestuurd.
- Hm, nog maar vijf minuten. Ik zal mij maar eens klaar beginnen maken.
- Schoenen aan, jas aan, sjaal aan. (Ja, op 26 mei, merci voor niks hé Frank.)
- Nog even checken of de terrasdeur toe is. Jep, toe.
- Staat er niks op het gasvuur? (Wij hebben een inductievuur, dus dat maakt niet eens superveel uit, maar ‘t is het gedacht dat telt.)
- En de oven, kan die niet spontaan in brand vliegen?
- Er zit wel een ovenplaat in, zou dat erg zijn? Ik haal hem er voor de zekerheid toch maar uit.
- Shit, nu heb ik aan de oven gezeten. Heb ik die nu aangezet?
- Hm, en dat kookboek? Dat is papier. Dat ga ik zo ver mogelijk van het gasvuur leggen.
- Weet je wat? Ik maak een foto van mijn gasvuur én mijn oven om mezelf (en de verzekeringsmaatschappij) ervan te verzekeren dat alles in orde is en dat het niet mijn schuld is als het kot in de fik schiet.
- Nog even checken of de terrasdeur toe is. Ja, ik weet dat ik dat daarnet al heb gecheckt, maar misschien was ik er met mijn gedachten niet bij.
- Oké, tijd om te vertrekken. Ik ben nog maar twee minuten te laat.
- Nu alleen nog de deur achter mij toetrekken en ‘m heel bewust op slot doen.
- Voor de zekerheid nog eens drie keer met mijn volle gewicht ertegen bonken om te checken of hij wel echt toe is.
- Als mijn buren mij nu bezig zien, bellen ze gegarandeerd mijn lief om te zeggen dat ik gek ben geworden.
- Oké, ik kan vertrekken. Shitttt, mijn iPhone-lader vergeten. (En zoals elke dommerik met een iPhone weet: zonder lader kan je je huis niet uit.)
- Lader: check. Nu het hele deur-sluiten-proces nog eens herhalen.
- Klaar! En nu lopen voor die trein, want die vijf minuten zijn er tien geworden.
- Wacht even: heb ik die deur nu wel op slot gedaan? Ik kan me dat wel herinneren, maar was dat de EERSTE of de TWEEDE keer? Fuck it, lopen, trut.
Kunnen we met z’n allen concluderen dat het heel. erg. vermoeiend is om mij te zijn? Geen wonder dat ik tien uur slaap nodig heb. On the bright side: van alle dingen die kunnen mislopen in mijn leven, zal ‘de deur wagenwijd laten openstaan voor inbrekers’ er waarschijnlijk geen zijn.
Heb jij ook zo’n rare routine of ben jij wel normaal?
Beeld: Unsplash / Marthijn Brinks
Lang leve buitenrijden langs de garagepoort 😂 Dat valt nogal op als je die vergeet toe te doen.
Moederschip onlangs geplaatst…Vrijdag lijstjesdag! Heilige opvoedregels die ik aan mijn laars lap
Haha just! Dat deden we toen ik nog bij mijn ouders woonden, en ik heb me nooit gerealiseerd dat dat voor mensen zoals ik wel eens erg handig zou kunnen zijn haha!
haha, bij ons gaat die ook zo dicht met een bakje. Ik zit toch altijd nog te kijken tot ze toe is, want stel je voor dat er één of ander beest nog vlug onder die poort schiet naar binnen en dan kom ik thuis met een rat in huis ofzo….
Ik vind het eigenlijk wel herkenbaar, ik moet soms van mezelf uit bed komen om te controleren of ik het alarm wel op gezet heb en of ik de auto wel op slot gedaan heb. Zucht! Van de oven e.d. heb ik gelukkig niet zo’n last, haha.
Gek genoeg heb ik het dus minder wanneer ik thuis ben. Het is bij mij echt een beetje die controle loslaten als ik mijn huis verlaat of zo.
Oh damn, de herkenbaarheid is weer aanwezig. Ik voel wel 10 keren onderweg naar de auto of ik bv. mijn sleutels op zak heb. De deur moet ik ook altijd effe checken of die wel echt toe is.
Het ergste is, is dat ik zelfs met al het gecheck dingen zoals m’n gsm, portefueille, mondmasker (!!!) en sleutels nog durf vergeten als ik het huis uitga :p En dan loop ik dus nog een keer extra de trap op en af. Soms ook 3 keer achter ik elkaar omdat ik eerst terugga voor alles, dan weer wegga met enkel m’n gsm, dan besef van “ahja m’n portefueille nog”, weer wegga, en dan moet lachen met m’n eigen miserie omdat m’n mondmasker nog steeds op m’n bureau ligt :p
Haha ja ik loop ook nog vaak rond zonder mondmasker. Maar I blame the weather, want mijn masker zit in mijn jaszak maar met dit weer heb ik tien verschillende jassen nodig. En ja, de auto, daar heb ik minder last van. Ik doe’m toe, probeer voor de zekerheid de deur nog eens te openen en dan ben ik weg haha. Maar ik moet ‘m ook nooit ergens heel lang laten staan, dus dat kan ook daaraan liggen haha.
Hahaha amai, mijn laatste vijf minuten zijn ook ellende maar niet omdat ik alles driedubbel check :p. Ik denk ook soms dat ik de deur niet op slot heb gedaan, maar de kans is bij mij groot dat ik dat echt vergeten ben haha.
Ik vind die foto’s maken wel nog slim, beter dan dat kan ik het mij ook niet bedenken om uw leven te verzachten. Of een rosé drinken, dan vind je het misschien minder erg als de deur niet op slot zou zijn haha
Toen ik nog alleen woonde heb ik wel één keer de sleutel op de voordeur laten hangen. Ik was net thuisgekomen en sleepte twee grote boodschappentassen mee en ben dat toen los vergeten. Maar het was een appartementsgebouw dus da’s al iets minder erg. Toen is de buurman komen aankloppen en schaamde ik me dood haha. En ja, na een rosé is het meestal allemaal wel oké haha.
Hahaha, ik heb exact dat maar dan met de auto. Kan je mijn blijdschap inbeelden toen ik zag dat bij mijn nieuwe auto de zijspiegels dichtgaan bij het op slot doen, waardoor ik nu niet meer helemaal moet terugwandelen maar toch nog van op een afstand kan zien dat ie echt wel op slot is. Of de handrem is opgetrokken, daarvoor loop ik soms nog wel eens terug, ssssst laat mij!
Annelies onlangs geplaatst…London #13: disastrous Londen walk
Haha jep, ik had dat vroeger ook met de handrem! Maar dat heb ik een beetje losgelaten, dus hopelijk verdwijnt de huis-paranoia ook ooit :p.
Hoe grappig dat zelfs je sterrenbeeld twijfelt. Ik herken het echt heel erg. Zo vaak teruggegaan om te checken of de deur op slot zit. Ik heb zelfs wel eens een foto gemaakt van mijn gas voor ik op vakantie ging. Zo kon ik mezelf er ook op vakantie op iedereen moment van verzekeren dat het echt uitstond :’)
S onlangs geplaatst…April | Een weekend in de Voerstreek
Hahaha ja, dat van die foto’s nemen heb ik van jou denk ik. Ik dacht toen echt: dat is zo slim, ga ik ook doen.
Mijn vriend is ook zo paranoïde (ja sorry) en die checkt ook alles 100 keer wat met vuur te maken kan hebben. Geen dingen meer in de pries die er niet in moeten zitten? Staat de laptop niet op de zetel? Niets dat per ongeluk op het vuur kan belanden? Want wij hebben zo’n gek vuur dat je dus de helft van de tijd pas na tien keer met je vinger tikken op het ‘knopje’ aan krijgt en dan ligt er eens een handdoek op dat ‘knopje’ en gaat het vanzelf aan. Ik heb dat wel iets minder zo die dingen in huis maar wel met de voordeur. Deur toe doen, naar de auto lopen, toch nog eens gaan kijken en eens tegen duwen, terug naar de auto, wacht, toch nog eens gaan voelen, ‘t is oké, met de auto van de oprit rijden en dan toch nog eens piepen. Foto’s maken is wel slim!
Irene onlangs geplaatst…De antwoorden op jullie prangende vragen • deel 2
Ik laat de laptop altijd op de zetel liggen!!! Dramatisch, dat ga ik ook checken voortaan. En ja, hoe vaak ik al tegen een gesloten deur heb staan duwen, echt belachelijk.
Zeker herkenbaar – helaas. Op momenten dat ik gewoon even wegga, valt het wel mee, maar als ik langer wegga (zeker voor een vakantie) dan check ik echt hysterisch. Of toen ik studeerde en op kamers (op kot) woonde. Eeeeelke keer van en naar huis echt 6 keer checken of ik alles had.
O, en als ik langs mijn auto loop dubbelcheck ik vaak of-ie dicht is, en ik heb dus een keer meegemaakt dat mijn auto ‘s avonds na een paar uur dus nog open bleek, dus dat vertelde mijn brein maar mooi ‘ZIE JE NOU WEL’, dus dat helpt niet echt.
Hahaha ja, ik heb het denk ik nog nooit meegemaakt dat er echt iets open was blijven staan. Hopelijk gebeurt het ook nooit, want dan word ik vast nog meer paranoia.
ik ben gisteren een hele voormiddag weggeweest en toen ik thuiskwam bleek mijn achterdeur nog open….
Hahaha ‘t is al kortsluiting in mijn hoofd van dat te lezen!
Ik had in mijn vorige huis twee voordeuren…ik weet precies hoe jij je voelt! En dan was op mijn werk en kon ik me niet herinneren m’n kat eten te hebben gegeven.
Twee voordeuren: horrorrrr.
Haha hier zijn zeker heel wat dingen herkenbaar van :’)
Saskia onlangs geplaatst…MOMlife | Cadeau inspiratie voor onze bijna 2 jarige