Ik verveel me door de lockdown soms zo erg dat ik dingen doe die ik normaal gezien nooit in mijn hoofd zou halen. Zoals op zaterdagmiddag naar een shoppingcentrum trekken. Ik ben dol op shoppen, maar bij voorkeur doe ik dat niet op een moment waarop half Brussel hetzelfde idee had. En dan niet per se door corona, ik hou gewoon niet zo van mensen. Maar goed, aangezien mijn favoriete zaterdagbesteding (rosé drinken op een terras) nog steeds niet mogelijk is, moet ik roeien met de riemen die ik heb.
En dus trok ik met mijn mama naar Brussel. Vooral om garnaalkroketten te eten bij De Noordzee en koffie te drinken bij Or, maar ook om wat te shoppen. Waar ik me dus eens te meer realiseerde dat ik een haat-liefdeverhouding heb met shoppingcentra. Een winkelstraat kan ook druk zijn, maar toch heb ik er nooit de indruk dat ik ‘opgesloten’ zit of zo. Er is ook zoveel lawaai in zo’n shoppingcentrum, ik kom er helemaal gesloopt buiten. Het is toch ook ironisch dat veel mensen naar een shoppingcentrum gaan om iets leuks te doen en te ontspannen terwijl het daar toch echt ALLESBEHALVE ONTSPANNEND is?
Er lopen ook verschillende types mensen rond en die hebben allemaal één ding gemeen: ze zorgen ervoor dat ik de mensheid een paar uur lang hartgrondig haat. Krijsende baby’s, moeders met gigantische buggy’s die in het midden van het gangpad blijven stilstaan, kinderen die duidelijk te veel suiker hebben gekregen omdat ze van hun moeder mee moesten naar de winkel, mensen die drama maken aan de kassa, … Soit, mensen in het algemeen dus.
Shoppingcentra komen tegenwoordig precies ook uit de toekomst of zo. In het midden van de City2 was een Dunkin’ Donuts neergeplant en awel ja, call me crazy, maar ik had wel zin in zo’n overpriced donut. Maar ten eerste stond er een file van duusd man en ten tweede moest je op zo’n digitaal scherm aangeven welke donut je wilde. Zoals in de McDonald’s. Alleen wil je in de McDonald’s vaak een gans menu en niet gewoon één donut én sta je niet gigantisch hard in de weg van mensen die gewoon naar de H&M willen. Noem mij ouderwets, maar als ik één donut wil, wil ik die aanwijzen en mij in drie seconden laten bedienen door de jobstudent die daar werkt en niet eerst uitdokteren op welke pagina de donut staat die ik wil. Ik weet het, ik word later zo’n opstandig omaatje dat foetert op technologie en de jeugd van tegenwoordig.
Anyways, ik liet die donut voor wat ‘ie was. Mij zouden ze niet liggen hebben, die Amerikaanse multinationals. Ha! En toen haalde ik een caramel macchiato bij de Starbucks want van te veel sparen en te weinig suiker is nog nooit iemand gelukkig geworden. Eind goed, al goed.
Loop jij graag rond in shoppingcentra?
Beeld: Unsplash / Darinka Kievskaya
O god nee, shoppingcentra met inderdaad veel te veel herrie doordat alles daar echoot. Ik wil er inderdaad op een of andere manier ook altijd veel sneller weg zijn dan uit gewone winkelstraten.
Ja, als het er niet druk is, vind ik er wel een toffe sfeer hangen. Ook zo onder de mensen die er werken onder elkaar: volgens mij kennen die elkaar vaak nog wel goed en gaan ze dan samen lunchen ergens in het shoppingcentrum haha. Maar als het druk is: bah!
Ik ga bijna enkel shoppen als het uitgestorven is: dat is vaak op maandag of op vrijdagavond, wanneer het shoppingcentra een halfuur tot een uur langer open is, maar geen kat aanwezig is. Hetzelfde met de Ikea. Op zaterdag blijf ik er toch ook wel weg, als het kan, haha. Zeker nu.
PS: ik ben soms zo’n moeder met gigantische buggy maar ze maken die gangen gewoon ook te klein. Bijvoorbeeld in het Kruidvat kan ik amper passeren met buggy, laat staan als er nog een mens tussen moet. Sorry!
Tamara onlangs geplaatst…Stop de veroordelingen van moeders en zwangere vrouwen
Ja, toen ik nog in Antwerpen-centrum werkte en het waren solden, ging ik elke middagpauze naar één winkel en zo had ik op één week tijd mijn solden gedaan en moest ik zaterdag niet meer gaan haha. Was zo ideaal. En ale ’t is je vergeven! De Kruidvat lijkt me nu ook wel de hel met een buggy haha.
Haha ik voel de frustratie tot hier! Ik herken het wel.
Ik ben zoal gene die voor z’n plezier gaat winkelen, laat staan dus shoppingcenters bezoeken. Als ik al ga dan weet ik precies in welke winkel ik moet zijn, 5 minuten binnen ben om dan zo snel mogelijk weer weg te zijn. Tenzij mijn vrouw wilt rondtaffelen, dan zeg ik braaf ja en sleur ik wel met de zakken (ma kheb chance dat ze dat niet zoveel wilt doen 😀 #dankbaar)
Vroeger in m’n tienerjaren vond ik da wel fijner. “Shopping bollen in Genk centrum”, maar dan ging het eerder om de hangjongere uit te hangen :p
Robin Schrijvers onlangs geplaatst…1001 bezigheden, alles tegelijk
Haha ja hangjongeren zijn inderdaad ook wel typisch aan shoppingcentra!
Ik krijg altijd zo’n raar hoofd daarbinnen. En ja ik raak ook altijd gans overprikkeld maar dat heb ik een winkelstraat ook wel. Langs de andere kant doet het mij om een of andere reden ook vaak aan vakantie denken :p
Irene onlangs geplaatst…tweedehands geshopt
Haha ja dat snap ik wel! Op vakantie vind ik het om de een of andere manier ook wel altijd minder erg of druk of zo. Maar ja, daar ben ik dan ook vaak gewoon op weekdagen, wanneer de locals waarschijnlijk werken. Ooooh vakantie.
In principe heb ik een broertje dood aan shopping centra. Maar nu het al zooolang geleden is dat er eentje heb bezocht, mis ik het toch wel 😛
Hahaha ja dat had ik dus ook! Gek hé hoe ons brein werkt :p
Ik heb er een hekel aan. Vooral omdat de shoppingcentra ook zo’n eenheidsworst zijn in de winkels en ketens er zijn. Ik ga wel af en toe eens graag winkelen in een gewone winkelstraat ofzo, maar dan heel gericht bij bepaalde winkels en alleen als ik iets nodig heb. Ik heb ondertussen al anderhalf jaar niks nodig blijkbaar (allez ja een vaccin en vrijheid zou ik wel willen kopen)
Annelies onlangs geplaatst…Parijs #3: op stap in Montmartre
Elk shoppingcentrum lijkt inderdaad wel op elkaar. Misschien dat ik ze daarom leuker vind in het buitenland, omdat ze daar toch ook weer andere ketens hebben. En als die dan naar hier komen (zoals de Stradivarius) vind ik er weer niks meer aan haha. Enfin jawel, maar nu niet om voor naar Gent te rijden 😀 Soit, dan blijft het iets ‘van op vakantie’ en da’s ook tof.
Ik heb in Eindhoven meermalen de lokale handhavers gek gemaakt omdat ik weer eens met de fiets voorbij sjeesde. Tegen de tijd dat die me gevonden hadden was ik een winkel in geweest en dus uit hun zicht en dus kreeg ik geen boete. Ik was zelfs zo erg dat ik mijn troep in mijn fietsbak mieterde en de volgende winkel alweer in en uit rende. Ik haat winkelen namelijk. Mensen die traag zijn, kinderen die janken omdat ze iets niet krijgen (ik kreeg dan subiet een tik vroeger) maar ook aanbiedingen die er niet zijn of er nooit waren.
Het ergste is nog wel dat ik al die shit voor lief zou nemen als die winkels weer open zouden mogen want dat is dat kakcorona opgehoepeld en kan ik weer naar de kringloop.
Haha ja hier is de kringloop nog open gelukkig! Ben er onlangs nog geweest, blijft toch echt goed.
Haha ik raak ook altijd mega overprikkeld. Echt hoe mensen ruiken en praten en bewegen, ik vind het verschrikkelijk. Ook van die schermen, dan denk ik altijd dat ik alles verkeerd doe. En nu we toch bezig zijn: drive-ins, daar word ik ook totaal nerveus van. Een menú? Wablieft? En saus? IK WEET HET NIET.
Haha STOPT MET RUIKEN EN BEWEGEN EN HET LIEFST OOK MET PRATEN. En ja, drive-ins vind ik ook niet tof :p.
Ik vind ze alleen oké op een rustig moment ergens midden in de week. In het weekend kom ik er nooit, zelfs de winkelstraten probeer ik dan te vermijden of het moet al heel erg vroeg op een zaterdagochtend zijn.
Ja, ik vertrek ook wel altijd heel vroeg. Als mijn wekker gaat, heb ik daar dan spijt van, maar uiteindelijk blijkt het wel altijd een goeie keuze te zijn haha.