Afgelopen weekend bracht ik in Gent door. Ik had er een prachtig huis op Airbnb gevonden, inclusief schommel en schattig terrasje. Het ging dan wel zot hard onweren, maar goed, omdat we zo lastminute boekten, kregen we het huis voor de helft van de prijs, dus ik was in mijn nopjes. (Dat effect hebben indoor schommels en korting op mij.) Anyways, donderdagochtend belde de Airbnb-host me. Ze heeft corona en wilde graag in quarantaine in haar huis. Snap ik volkomen, want als ik dan toch corona moet krijgen, zou ik mijn quarantaine ook graag al schommelend doorbrengen, maar voor mij en mijn vriendinnen was het natuurlijk wel kut. We gingen op zoek naar een evenwaardig alternatief, en een van mijn vriendinnen kwam met het Treck Hostel op de proppen. Coole keet, daar niet van, en de caravans zijn pareltjes, maar de titel gaf het al weg: ik slaap niet graag in hostels.
En wel om de volgende verrassende (maar niet heus) reden: ik heb een hekel aan socializen. Ik kan het wel, ik haat het gewoon. Ik ben geen asociale trut, maar ik vind het doodvermoeiend om nieuwe mensen te leren kennen. En dan vooral mensen die ik HIERNA NOOIT MEER GA ZIEN. Voor vrienden van vrienden haal ik mijn beste smalltalkskills boven, want die mensen zie ik ooit nog wel eens terug. Maar in een hostel loopt het vol veel te sociaal tuig mensen met betere social skills dan ik zelf bezit, en die zullen allemaal wel heel tof en vriendelijk en hilarisch zijn, maar ik ga die mensen nooit meer terugzien. Waarom zou ik hen dan een hele avond entertainen met interessante verhalen als ‘ik woon in Vilvoorde’ en ‘ik ben 25’ als ik ook gezellig een fles wijn soldaat kan maken met mijn reisgezelschap dat al die dingen al weet van mij? Oftewel: ik heb graag vrienden, ik maak er alleen niet graag.
Ik wil geen badkamer delen. Ik wil niet op die stomme kickertafel spelen die in elk hostel staat. En ik wil niet elke avond in slaap vallen onder het gitaargeluid van ‘Wonderwall’.
Enkel wanneer ik ooit een lange, verre reis zou maken zou ik wel eens voor een hostel kiezen. Omdat dat 1) goedkoop is en ik niet rijk ben en omdat je 2) op een lange, verre reis continu met dezelfde vrienden of je zelfde lief optrekt. En ik zie beide doodgraag, maar op den duur wil je weleens wat andere mensen zien. (Also, iedereen is op doorreis en heeft dus picture perfect spots en to die for brunchplekken met je te delen. Daar durf ik al eens sociaal voor te doen.)
Tell me, ben jij wel een fan van hostels (of van ‘Wonderwall’) en heb ik je net gigantisch hard beledigd? ?
Beeld: Unsplash / Roberto Nickson
Ik ben ook niet zo’n fan van dat sociale in hostels. En oke, ik ben ook gewoon meer van luxe en een eigen badkamer. Wel graag betaalbare goede prijs-kwaliteitverhouding luxe. Als ik alleen op reis zou gaan, zou ik me er toch overheen zetten, want dan is het een ideale manier om mensen te leren kennen. Ik kan me ook best sociaal acceptabel gedragen als het moet.
Shirley onlangs geplaatst…Voor pampus liggen
Haha ja dat dus exact! Ik kan het wel, ik vind het gewoon niet superleuk hehe.
Hostels heb ik zelfs nooit geprobeerd, het is niets voor mij. Een B&B probeerde ik wel ooit, noodgedwongen, maar daar moet je ook sociaal zijn tegen de eigenaars en bij het ontbijt tegen de andere gasten. Helemaal niets voor ons, op reis zijn wij lekker asociaal 🙂
Haha ja ook herkenbaar! Ik won ooit een nachtje in een B&B. Die was nog niet lang open en dus waren de eigenaars echt extra sociaal. Die vrouw stond daar om de vijf minuten en ik dacht echt: laat mij efkessssss.
‘ik vind het doodvermoeiend om nieuwe mensen te leren kennen. En dan vooral mensen die ik HIERNA NOOIT MEER GA ZIEN’ – helemaal met je eens. Op exchange semester lukte het me gelukkig wel om interesse te hebben voor mensen die ik ook ‘maar’ vijf maanden écht in mijn leven ging hebben, maar als ik daarna op vakantie weer eens per ongeluk in een gesprek belandde met iemand had ik daar gelijk weer 0% zin in, oeps.
Hester onlangs geplaatst…De wereld wacht wel
Haha ja dat vind ik dan ook weer nog anders, want die mensen ga je dus wel nog terugzien en je wil ook niet vijf maanden alleen rondlopen. En misschien bezoek je hen later nog eens en heb je meteen een gratis slaapplek in het buitenland hahaha.
Nope, ook echt NIET mijn ding. Ik kies mijn gezelschap graag zelf uit – en al zeker de mensen met wie ik een slaapkamer deel, zeg.
Audrey onlangs geplaatst…Zuinig of gierig? Over geldwolven en gierigaards
Haha ja een slaapzaal vind ik al zeker een no go. Dat heb ik nog nooit gedaan, en ben ik ook niet van plan. (Hahahaha, ik begin hier echt the worst travel company ever te lijken.)
Ik heb nog nooit in een hostel geslapen maar ik meen het, dat lijkt mij echt horror. Ik heb ook wel social skills dus als’t echt moet kan ik wel een gesprek gaande houden maar als het niet echt moet, liever niet. Ik wil gewoon op mijn gemak met mijn lief of vriendin doen waar we zin in hebben en ’s avonds op mijn eigen een boek lezen ofzo. Laat mij gewoon allemaal gerust he seg.
Irene onlangs geplaatst…Week 35
Hahaha die laatste zin. AMEN GURL.
Hahaha ik versta dat ook helemaal! Ik heb wel graag vrienden maar ik maak ze niet graag: EXACT. In het buitenland woonde ik samen en dan kon ik all social doen enzo, geen probleem. Maar soms hadden die bezoek vanuit België of Nederland en dan waren die ook in mijn huis, en ik kende die mensen niet, ik zou ze nooit meer zien maar dan moest ik daar wel sociaal tegen doen. Ik dacht de hele tijd: maar ik ken u toch helemaal niet?
Wel jammer van die schommels want daar klik ik ook altijd op bij Airbnb
Kelly onlangs geplaatst…Gelezen (9): in tuintjes en op warme stranden
Gelukkig hou je zo van smalltalk hehe. Ik denk ook dat het ‘m daarin zit: met mensen die je niet kent verval je al snel in smalltalk en kennismakingsgesprekken en da’s gewoon zo bleeeheeh.