Voor zij die niet bekend zijn met het concept: dankzij Jong Keukengeweld kunnen jongeren aan een voordelige prijs gaan eten in een gastronomisch (sterren)restaurant. Ik had in februari gereserveerd bij San Sablon in Brussel, en mocht er deze week eindelijk mijn voeten onder tafel schuiven. Het eten was er superlekker, dus daar ga ik alvast niet over zeuren. Onze aankomst was iets, euh, gênanter.
Toen we toekwamen wilde de ober ons in plaats van het gebruikelijke driegangenmenu een acht- of tiengangenmenu van bijna vijftig euro meer aansmeren. Nu valt die prijs nog steeds best mee voor wat je krijgt, maar we waren er die dag niet echt op voorzien. We wezen de extra opties dus vriendelijk maar beleefd af, wat allemaal geen probleem was. De rest van het gesprek ging zo:
- Ober: Kan ik jullie een aperitiefje aanbieden? Een coupe champagne of zo?
- Ik (in de veronderstelling dat hij mij keihard aan het uitlachen was met die ‘coupe champagne’ omdat ik duidelijk cheap ass was): *hysterisch gelach*
- Ober (duidelijk keiserieus): Oké, niet dan. Een gin-tonic misschien?
- Ik inwendig: hm, ik lust wel graag gin-tonic. Maar die kan hier twintig euro kosten, laat maar.
- Ik uitwendig: doe maar een glas witte wijn alsjeblieft.
(Dat glas witte wijn kostte overigens al 10 euro en de Orval van mijn lief kostte 7 euro hahahahaha. Zeven euro voor een Orvalleke.)
Na die gênante passage had hij duidelijk door wat voor (goedkoop) vlees hij in de kuip had en negeerde hij ons het komende uur vakkundig. Ons eten werd perfect geserveerd en het was superlekker, maar na afloop heb ik de ober een halfuur moeten wenken voor hij eindelijk bij ons aan tafel kwam. Koffie werd ons niet meer aangeboden en de rekening moest ik zelf vragen. Jammer, want ik zeg het nog eens: het eten was echt heel lekker.
Ik en mijn grote maag hadden alleen niet genoeg gegeten. Reken daar de drie (ook heel lekkere) inbegrepen wijntjes bij en je snapt dat ik beter niet op de fiets van mijn lief was gekropen. In my defense: het was zijn idee en ik heb toch zeker twee keer gezegd hoe dom het was, voor ik bij mezelf dacht dat het toch ook wel erg romantisch was, zo met twee op één fiets, en oké doe dus maar. Binnen de minuut zat ik met mijn voeten in zijn wiel en vielen we allebei omver.
Ik viel knal op mijn hoofd, maar door (of dankzij) de drie wijntjes voelde ik daar aanvankelijk niet veel van. Van de schok moest ik wel een halfuur aan een stuk wenen, terwijl we te voet verder wandelden. Topavond, jongens, topavond. Eenmaal thuis merkte mijn lief op dat er bloed in mijn haar hing en dat ik een gigantische buil op mijn hoofd had. Waarop hij mij panisch begon te vragen of ik nog tot tien kon tellen in het Frans. En zo mogelijk nog panischer zei dat we naar het ziekenhuis moesten toen ik de huit vergat. Uiteindelijk gingen we gewoon slapen, en vertelde ik het verhaal de volgende dag op mijn werk.
Eind goed, al goed, zou je dan denken. Tot een collega opmerkte dat ik weleens een hersenbloeding zou kunnen krijgen en ik het komende uur de symptomen daarvan zat te googelen. Anyways, we zijn een week verder en ik leef nog dus als je ooit gehoord hebt dat iemand een week na een val nog een hersenbloeding kreeg, voel je dan vooral vrij om DAT VOOR JEZELF TE HOUDEN.
Beeld: Unsplash / Khushbu Hirpara
Een vermogen betalen voor een glas wijn en een buil toe, wat een ellende. Ik snap dat je daar van over de zeik gaat dat moet je nog wel even gevoeld hebben overal.
Hahaha ik heb net heel hard moeten lachen met ‘over de zeik gaan’, heerlijk 😀
Oeps, nu weet ik waarom ze het keukengeweld noemen 😀
Haha omg ik zou ook bleiten van de schok :p Ik ben ooit eens aangereden, een beetje maar, en ik had alleen een schram op mijn been maar van de schok ook heel de weg naar mijn lief zijn kot lopen bleiten. Eens een bleiter, altijd een bleiter hé.
Maar alez je hebt nu wel weer een verhaal om te vertellen hé, en al een geluk dat lekker eten was! Wat heb je dan allemaal gegeten eigenlijk? 😀
Irene onlangs geplaatst…Gelezen #8
Haha ja, ik had dat vroeger niet zo, maar ik ben al dat gebleit aan het inhalen blijkbaar. En haha, je vindt de foto’s in mijn nieuw weekverslag, want ik onthou stiekem al die fancy gerechten niet 😀
Ai! Een hersenbloeding lijkt me niet zo waarschijnlijk. Een hersenschudding misschien nog wel?
Mooi dat jullie hebben genoten van het eten. Ik ben een keer in een sterrenrestaurant en dat was ook echt heerlijk. Alleen een beetje jammer dat de jus d’orange 7,50 per glas kostte (en niet eens superlekker was).
Audrey onlangs geplaatst…Hoera, mijn puppy is geboren!
Haha ik zou ook cheap doen :p een coup de champagne dan ook nog, jammer dat je dan genegeerd werd. Ik zou dan een subtiele steek verzinnen richting de ober maar die uiteindelijk niet durven zeggen.
En dat vallen: heerlijk om te lezen en zo heerlijk dramatisch om bloed in uw haar te ontdekken <3
Kelly onlangs geplaatst…Een vluchtige blik