Voor je denkt dat je slecht bent in de keuken wil ik je graag twee anekdotes vertellen. Ten eerste ben ik er ooit in geslaagd een courgette in stukken te hakken voor ik er na anderhalve minuut achterkwam dat het een komkommer was. Geen gevulde courgette dan maar die avond, jammer. Ten tweede is het me ook al gelukt om pasta te verpesten. Jep, hƩt go to-recept voor eenieder die niet kan koken omdat het simpelweg niet kan mislukken. Tenzij je vergeet dat je pasta aan het maken was en bijgevolg dus ook dat je het water nog uit de pot moet gieten.
In my defense, het was mijn verjaardag en ik was knetterdronken. Helaas waren mijn vriendinnen dat ook en hadden ze niet door dat ik het niet echt apprecieerde dat ze maar bleven herhalen dat de pasta (of wat er van overbleef) walgelijk was. Pas op: de slierten leken wel voorgekauwd en waren dus pretty walgelijk, maar my drunk ass vond er niet beter op dan zich theatraal naar de trappenhal van mijn appartement te verplaatsen, alwaar ik tranen met tuitte huilde. Op mijn verjaardag. #great
(Aan iedereen die mij die avond āONDANKBARE HONDENā hoorde schreeuwen: sorry.)
In alle eerlijkheid: we zijn een paar jaar verder en ik zet tegenwoordig al eens een Mexicaanse ovenschotel of Thaise kokoscurry op tafel waar ik nog trots op ben ook. Dat neemt niet weg dat ik koken nog steeds hartgrondig haat. Want hoewel het eindresultaat stilaan ergens begint op te lijken verloopt mijn kookproces nog steeds rampzalig. Dit zijn vijf dingen in de keuken waar ik rotslecht in ben:
- Look snijden. Ik kan het niet snel, en ik kan het niet goed. Ik snijd de stukjes steevast te groot (gelukkig eet ik graag look) en als ik een poging doe om mijn tempo iets meer op te voeren richting dat van Sergio Herman in plaats van dat van pakweg The Swedish Chef uit āThe Muppetsā, snijd ik mijn halve duim eraf. Warme oproep: in september ben ik jarig en ik ben intussen al zo oud dat ik blij zou zijn met een looksnijder. #onfleek
- Een ovenschotel uit de oven halen zonder mij te verbranden. Doorgaans op dezelfde kookavond als waarop mijn duim al in frut vaneen lag. āOnder koud water houden, dikkieā herhaalt mijn lief dan tien FOKKING minuten aan Ć©Ć©n stuk. āEn niet aan pulken morgen.ā (De blaar is as we speak uiteraard open gepulkt.)
- Ā De verschillende knopjes van de oven uit elkaar houden. Who needs voorverwarmen anyways? Of om het in de woorden van de immer grandioze Bart Cannaerts te zeggen: dieje pizza heeft er nooit om gevraagd om meteen in een lekker warme oven gesmeten te worden.
- Amerikaanse maten en gewichten omzetten. Cups? Teaspoons?? Pints??? On the brightside: ik kan het wel daarop steken als mijn koekjes weer eens faliekant mislukken.
- Onthouden dat ik mijn handen moet wassen nadat ik een chilipeper heb gesneden. Blijkbaar.
Enne … welke keukenskills heb jij nog niet onder de knie?
Beeld: Unsplash / Paul Hanaoka
Look snijden kan ik ook niet ze. Das zo’n geprul ook en uw vingers stinken dan nog drie dagen naar look. Heb voor kerst van mijn broer een lookpers gekregen š Ajuinen snijden kan ik ook niet want na 1 snee kan ik mijn ogen al niet meer openhouden dus das eigenlijk op goed geluk verder doen en hopen dat ik mijn vingers niet mee heb. Sowieso ben ik echt redelijk panisch voor messen maar van zodra het snijden gepasseerd is, vind ik koken tegenwoordig best wel leuk! Maar toen ik net samen ging wonen met mijn lief (bijna drie jaar geleden) had ik dus nog nooit echt gekookt en nu blijkt dat ik er best goed in ben kan ik het nooit laten om tijdens het eten constant ‘en vindet lekker? niet te gekruid? goe gebakken? ja? vindet echt goed? alez zal ik dat dan nog eens maken?’ zijn richting uit te slingeren.
Als ik thuiswerk en dus ‘s avonds op tijd aan het eten kan beginnen vind ik het ook nog wel tof. Maar als ik niet veel tijd heb om te koken denk ik gewoon heel de tijd aan de duizenden andere dingen die ik zou kunnen doen (aka tv-kijken). Ik heb trouwens al vaak receptjes van u gepind haha!