A wee bit of fun in Scotland

In mei trokken mijn lief en ik naar Schotland, een (laat) verjaardagscadeau van hem voor mij. Ik wilde aanvankelijk vooral naar Edingburgh (en eigenlijk het liefst in de herfst, want ‘Harry Potter’-vibes), maar iedereen verklaarde me voor gek dat ik de highlands dan zou skippen, dus gingen we toch voor een mini-roadtrip, maar dan zonder auto haha. Maar as you know by now is het met mij op congé nooit 100% peis en vree. Dingen die beter hadden kunnen gaan, een bloemlezing:

• Mijn lief en ik rijden allebei niet supergraag, en al zeker niet aan de andere kant van de baan, dus probeerden we het land zo goed als mogelijk zonder auto te doorkruisen. Dat bleek best goed te doen, alleen moet je er wel een paar daguitstappen per bus voor over hebben. Jep, van die busreizen tussen Amerikaanse toeristen en gepensioneerden. Die soms al om half acht ’s ochtends vertrekken. Wat sowieso al vroeg is, maar zeker als je acht weken zwanger bent haha. Na drie tours waren we dus wel een beetje klaar met uren aan een stuk op een bus zitten. Wel een voordeel: er zaten stops tussen die ik misschien zelf niet per se op m’n lijstje had gezet, maar die prachtig bleken.
• Nog een nadeel aan die busreizen: ik weet niet of het typisch Schots is, maar de drie verschillende gidsen hebben werkelijk de HELE BUSRIT vol gepraat. En ze herhaalden elkaar uiteraard ook heel vaak haha. Ik hoor al eens graag een beetje van de geschiedenis en folklore van een land, maar twaalf uur aan een stuk hoeft voor mij niet per se.
• Wel grappig: een van de gidsen was héél tof en grappig, dus wilden we hem graag fooi geven. We stonden in het rijtje om tien Schotse pond in zijn handen te duwen, toen hij lachend naar het verbrande gezicht van mijn lief kreeg en zei: “Oy, put some cream on your head, mate.” Hij had al meteen spijt van die tien pond, ik vond het de best bestede fooi ooit. Hahahahaha.

• Ik heb op voorhand heel veel research gedaan naar de ideale reisperiode. In de herfst lijkt Edinburgh me heel mooi, maar vond ik de highlands dan weer minder ideaal, en in de lente- en zomermaanden kan je dan weer last hebben van midges (vervelende steekvliegen die je in zwermen kunnen achtervolgen). Het midge-seizoen was nét begonnen toen wij er waren (stress! paniek! consternatie!), maar we hebben geen vlieg gezien. Stress, paniek en consternatie voor niks dus.
• Op een van de tours reden we voorbij Loch Ness – supermooi, maar Nessie blijkt gewoon een of andere fokking aal te zijn die een paar mensen met grootheidswaanzin tot een mythisch wezen hebben gebombardeerd???

• Schotland heeft een heleboel kastelen, en ik vond ze allemaal vrij underwhelming. Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik kastelen altijd wel indrukwekkender vind langs de buitenkant. Als ik ze dan toch langs de binnenkant bezoek, wil ik balzalen en slaapvertrekken zien, en dat was hier vrijwel nooit het geval. Bummer!
• Zo goed als elke tour passeerde langs de Kelpies, twee monumentale stalen paardenhoofden. Ik vond die dingen eerlijk gezegd een beetje het Atomium van ginder: opvallend, maar vrij nutteloos.
• Last but not least: mac ’n cheese blijkt een Schotse klassieker, maar ik was vergeten dat er geen hesp in die smaakloze brei zit. Was een grote teleurstelling.

Ben jij al eens in Schotland geweest?

Beeld: Unsplash / Peter Hoogmoed